معرفی نجف آباد

معرفی نجف آباد

شهر نجف آباد به شکوفه های بادام، قالی دست باف و عسل و انار شناخته شده است و قتی میخواهی وارد شهر شوی
تابلوی ورودی اش که بر روی آن نوشته شده شهر علم و ایثارخودنمایی میکند.

اما اینکه وجه تسمیه این شهر از کجا امده است باید بگوییم

بنا به عقیده علما در زمان سلاطین صفوی در حدود سال 1022 هجری قمری از طرف شاه عباس مقداری جواهر و پول نقد
برای مقبره حضرت علی(ع) اختصاص داده و تصمیم گرفته شد که به نجف ارسال شود در این موقع مرحوم شیخ بهایی
از این قضیه آگاه شد و دریافت که خروج این پول برخلاف مصالح ایران است و برای جلوگیری از ارسال وجوه تدبیری اندیشید.
به حضور شاه عباس رسید و گفت؛ جواهرات را صرف ساختمان شهری در نزدیکی اصفهان به نام نجف آباد کنید.
شاه سخن شیخ بهایی را قبول کرد و با نظارت این عالم و مهندسی ایشان شهر نجف آباد ساخته شد.

در راستای اهداف شیخ بهایی، بنیاد شهری با نقشه کامل و جامع گذاشته شد که بعدها میدانی جدید برای کار و فعالیت ساکنان آن
به عنوان یک مرکز مهاجر پذیر و دارای آداب و سنن و فرهنگ خاص و تا حدودی مستقل و جدای از اصفهان سامان یافت و شکل گرفت.
با برنامه ای بسیار دقیق و با احداث 17 رشته قنات از 60 کیلومتری نجف آباد آب شرب ساکنان و توسعه و آبادانی شهر فراهم گردید.

با فکرو تخصص مردمان چرخه های تولید و صنعت شهر پا گرفت. اندیشه و دستان توانمند شیخ بهایی نقشه و بافت شهری را با
شکل و نظام شهری امروزی و از همان ابتدا در هیات یک محل مسکونی پایه ریزی نمود.شهرستان سومین شهرستان پر جمعیت
استان اصفهان و در مغرب این استان واقع شد.

شهرستان نجف آباد دارای 2 بخش: مرکزی و مهردشت و 5 شهر: نجف آباد، گلدشت، علویجه، دهق و کهریزسنگ می باشد
و فاصلۀ آن تا اصفهان 25 کیلومتر می باشد. شهراز شمال به شهرستان برخوار و میمه، از شرق به شهرستان اصفهان و خمینی شهر
و از جنوب به شهرستان های فلاورجان و لنجان و از مغرب به شهرستان تیران و کرون محدود می باشد. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا
حدود 1655 متر است و ارتفاعات زیادی این منطقه را در بر گرفته که عمدتاً عاری از آب و اشجار و چشمه سار می باشد.

آب و هوای شهرستان نجف آباد معتدل است و تنها رودخانۀ آن، رود مرغاب است که در آبیاری زمین های کشاورزی مؤثر بوده
و از جنوب شهر نجف آباد گذشته و در نزدیکی روستای جوزدان به زاینده رود می ریزد. جلگۀ نجف آباد از وسعت زیادی برخوردار است.
خاک این منطقه از نوع خاک های نامرغوب می باشد که اکثراً برای کشاورزی مناسب نبوده و بازدهی آن ناچیز است.

جغرافیای اقتصادی

عمدۀ فعالیت های اقتصادی مردم شهرستان نجف آباد، کشاورزی، باغداری و دامداری می باشد. مهمترین محصولات کشاورزی این شهرستان:
بادام، انگور، گردو، انار و کشت های جالیز، گیاهان علفی و گندم، جو، عدس و … می باشد. همچنین وجود کارخانجات، مناطق و شهرک های صنعتی
پر اهمیتی چون: شهرک های صنعتی منظریه، پلیس راه، جلال آباد، دهق و … باعث گردیده بسیاری از نیروی کار این شهرستان در بخش صنعتی
مشغول بکار باشند.

همچنین صنایع دستی این شهرستان همواره از مرغوبیت و معروفیت خاصی برخوردار بوده و از گذشته های دور یکی از اقلام مهم اقتصادی
بشمار می رفته است. مهمترین این صنایع: صنعت ساخت قفل و چاقو بوده که متأسفانه امروزه با هجوم دستاوردهای صنعت ماشینی
تا حدی به رکود کشیده شده است. از دیگر صنایع دستی این منطقه می توان به صنعت ورشو سازی، پارچه بافی، کرباس بافی
و قالی بافی اشاره کرد

که این آخری دارای اهمیت بیشتری بوده و نیروی کار زیادی در این بخش مشغول به فعالیت شهرستان با پهنه ای در حدود 86/2779 کیلومتر مربع
سومین شهرستان پر جمعیت استان اصفهان و در مغرب این استان واقع شده است. شهرستان نجف آباد دارای 2 بخش: مرکزی و مهردشت
و 5 شهر: نجف آباد، گلدشت، علویجه، دهق و کهریزسنگ می باشد و فاصلۀ آن تا اصفهان 25 کیلومتر می باشد.

معرفی نجف آباد

شهر نجف آباد از شمال به شهرستان برخوار و میمه، از شرق به شهرستان اصفهان و خمینی شهر و از جنوب به شهرستان های فلاورجان
و لنجان و از مغرب به شهرستان تیران و کرون محدود می باشد. ارتفاع متوسط آن از سطح دریا حدود 1655 متر است و ارتفاعات زیادی
این منطقه را در بر گرفته که عمدتاً عاری از آب و اشجار و چشمه سار می باشد.

انتهای پیام/139